Even over de normale volgorde van drinken: Borst, flesje, drinkbeker met tuit, plastic bekertje, en beker. Later gevolgd door glas en, nog eens anderhalf decennium later het wijnglas, of een flesje pils. Drinken uit de tiet kan overgeslagen worden, maar ook gerekt worden tot aan de drinkbeker. Al naar gelang.
Graag wil ik even inzomen op de drinkbeker met tuit. Voor iedereen die al even uit de kleine kinderen is: dat is kennelijk al jaren niet meer het hardplastic drinkdingetje met los dekseltje met drie gaatjes in het tuitje. Anno nu is de drinktuit een staaltje wetenschappelijk vernuft dat de dreumes leert drinken zonder knoeigevaar. Deze exemplaren zijn niet goedkoop, althans alleszins duurder dan de ouderwetse exemplaren, maar dan heb je ook wat. Zo belooft de fabrikant.
Op de verpakking van het exemplaar dat ik voor Laura aanschaf lees ik: ‘lekvrij volgens 82 procent van de huisvrouwen’. Ik vind daar iets van. Ik vind daar zelfs meerdere dingen van. Laat ik beginnen met het percentage. Wat voor een aanbeveling, ’82 procent’? Dus de knappe (mannelijke?) koppen van producenten hebben een geweldige technologie uitgevonden, die zelfs door 82% van de vrouwtjes correct gebruikt kan worden? Verder lezend, zie ik dat dit percentage is gebaseerd op ‘Brits onderzoek onder een groot aantal huisvrouwen’. Is dat dan een aanbeveling, denk ik dan. Van hen stemde immers ook 52 procent vóór de brexit en een deel van deze onderzoeksgroep heeft overlap met de groep ‘vrouwen-die-Boris-Johnson-seksueel-aantrekkelijk-vinden’. Zouden Nederlandse vrouwen beter scoren op het gebruik van een drinkflesje? Maakt het verschil of het flesje gebruikt is door jongetjes of door meisjes?
Ik voel me hierbij als huisman toch even zwaar gepasseerd. Bestaan er trouwens klopboormachines met de aanbeveling: ‘Klopt geweldig, volgens echte mannen’. Of: ‘Volgens mannen slaat deze hamer alles’? Ik ken ze niet. Daar zeg ik eerlijk bij dat ik de bouwmarkten niet plat loop en dus niet overal van op de hoogte ben. Op kinderspul mag het dus kennelijk. Vrouwen exclusief laten bepalen of een item deugdelijk is. Puur seksisme en discriminatie van de trotse huisvader. En dan is de claim ook nog eens onterecht. Het ding lekt als de pest.